Na de eerste 2 nachten in de Algarve halen we in Sagres het anker op samen met Vagebond en Ushuaia. We zetten koers richting Portimão, ca. 25 mijl. Vagebond gaat naar Alvor (lagune) voorbij Lagos. Vanwege de ondiepte in deze lagune besluiten we om naar Portimão te gaan. Dit ligt iets verder. De wind is eerst nog stevig (ca 25 knopen) en we vertrekken dan ook met een rif in het grootzeil. Deze kan er na een uurtje wel uit, want de wind zakt steeds verder in en uiteindelijk kabbelen we onder een stralende zon langs de Portugese kust. De kust ziet er prachtig uit en het is genieten om zo langs de kust te zeilen. Het landschap is zeer gevarieerd. Aan deze westkant van Faro zijn er vele rotsformaties met kleine strandjes. Ten oosten van Faro tref je de lagunes aan met kilometerslange zandstranden. Het is ca. 25-30 graden, dit is echt zomervakantie! We hebben ook met elkaar afgesproken, dat we in de Algarve een paar weken lekker gaan relaxen. Portimão strand

Bij aankomst in Portimão kun je direct rechts in de baai ankeren en dit doen we dan ook naast de Ushuaia. Het is een hele gezellige baai met genoeg ruimte om te ankeren. Aan de ene kant hebben we zicht op de moderne en zeer toeristische stranden van Portimao en aan de andere kant (waar we dichterbij liggen) een prachtig strandje met rotsformaties en een authentiek vissersdorpje. Om ca. 16:00 uur liggen we achter het anker en nodigen Huub en Stella uit van de Ushuaia voor een happy hour. Het happy hour werden hours en we besluiten om een pizza te bakken en zo werd het een super gezellige avond.

De volgende dag gaan we Portimão verkennen. Portimão, gelegen in het estuarium van de rivier Rio Arade, is bekend om zijn prachtige uitgestrekte zandstranden. Portimão is van oudsher een visserstadje dat een grote bloei kende in de 19e en 20ste eeuw met de opkomst van de conservenindustrie en het toerisme. Dit is ook terug te zien in het centrum. Echter, we hebben deze weken geen zin om cultureel te doen en gaan lekker langs het strand wandelen waar je veel terrasjes en restaurantjes hebt. Mocht je zin hebben in bitterballen: er zit ook een terrasje tussen waar een Nederlandse uitbater dit op de kaart heeft staan.

Aan de andere kant van de baai is een heel leuk klein, authentiek, typisch Portugees vissersdorpje, Ferragudo. Dit is zeker de moeite waard om een bezoek te brengen en je kan er heerlijk verse vis eten bij restaurant Sueste. Je kan zelf de vis uitkiezen en deze wordt buiten voor het restaurant gegrild. Wat een verwennerij, bedankt Huub en Stella!

De tijd vliegt voorbij in Portimão. Ook komt Vagebond nog een avondje langs en hebben heerlijk bijgepraat en geborreld. Na de Algarve gaan onze wegen scheiden: zij gaan naar Marokko en wij naar Madeira. Gelukkig duurt dit nog even. Na 6 dagen hebben we Portimão wel gezien en vetrekken naar onze laatste bestemming in de Algarve: Olhao bij Faro. Dit is een waddengebied, dat bij vloed overstroomt. Het lijkt wel op Vlieland, super mooi. We liggen tussen Ilha de Culatra en Olhao in. Ilha de Culatra is een vissersdorpje en je weet niet wat je ziet. Het is klein, nauwelijks bebouwd en er zijn geen geasfalteerde wegen, het is eigenlijk één grote zandbak. Het enige gemotoriseerde vervoer op het eiland is een aantal tractoren. We komen met zonsondergang aan en gaan lekker vroeg naar bed. Ilha de Culhatra

De volgende dag worden we wakker en kijken de baai in. Wat veel Nederlandse vlaggen. Er zijn ca. 10 Nederlandse boten. Eerst moet er wat onderhoud gepleegd worden aan de dinghy. De laatste tijd wordt de Maxitaxi toch weer wat zacht, dus op zoek naar het lek. Eric heeft het snel gevonden en de plakker van het oude lek moet opnieuw worden geplakt. De buurman van zeiljacht Bull komt even inspecteren of het allemaal goed gaat en na een korte kennismaking komen we er achter, dat we bijna buren zijn in Leeuwarden. Zij wonen 200 meter verderop boven Fire café. Hoe toevallig is dat? Achter ons ligt ook nog een groene Contest, de Luna Verde. Mathias en Christina komen in hun dinghy even langs als ze van de vismarkt in Olhao komen. De volgende dag worden we samen met de Bull uitgenodigd voor koffie met gebak, zij vertrekken namelijk richting Marokko. De Luna Verde kennen we van hun blog en verhalen. Zij hebben een aantal jaren geleden al eens een rondje wereld gedaan en voeren veel op met de Seaquest uit Leeuwarden.

Het is erg gezellig in de baai en hoogste tijd om met z’n allen een drankje te doen op Ilha de Culatra. Naast de vertrekkers, zitten er ook terugkomers en rondreizigers tussen. Erg leuk om met elkaar bij te kletsen en ervaringen uit te wisselen. De avond vliegt voorbij en voordat we het weten is het al donker. Oeps ankerlichtje niet aan, dus in het donker op zoek naar je boot. Gelukkig gaat dit goed. Ik ben helemaal koud geworden en verlang naar een warme douche. Na ca. 2 dagen ankeren is het Ilha de Culatra warme water uit de boiler meestal wel op. Dus het wordt een koude douche, brrr. Daarna lekker in een schoon bed. Ik ben ’s middags met Roos van de Vagebond naar het dorpje geweest op zoek naar een wasserette. Zoals je leest, is het niet alleen een vakantieparadijs en moet er ook wel wat voor gedaan worden. Dit hebben we er uiteraard graag voor over.

Wasserette Portimao

Als je naar Olhao met je dinghy gaat, kan dit voor 3 uur hoog water en na 3 uur hoog water. Anders is het nl. te ondiep en moet je lopen over de zandbank met je dinghy en dat is geen pretje. Binnen deze tijd moeten we naar Faro met de trein met een specifiek doel: een postpakket ophalen. We gaan even testen hoe snel de Portugese PTT werkt. Er zijn 2 balies open en er staan ca. 20 mensen in de rij. Uiteindelijk worden we ook nog doorverwezen van balie 1 naar balie 2 en weer vice versa om na 1,5 uur uiteindelijk blij met het pakketje onder de arm weer het postkantoor te kunnen verlaten. Snel naar de trein om weer op tijd naar de boot te gaan met de dinghy. We hebben het gelukkig gehaald.

En dan is het zover: afscheid nemen van Vagebond en andere boten die naar Marokko gaan. Het begint ook bij ons te kriebelen om naar Madeira te gaan, het weer ziet er goed uit. Laatste proviandering ophalen in Olhao, afscheid nemen van Ushuaia onder het genot van een wijntje en een heerlijke lunch met super verse vis, garnalen en schaaldieren. Dank Huub en Stella en tot later!

De eerste stop is een eilandje vlak voor Madeira: Porto Santo. De afstand is hemelsbreed ca. 480 nautische mijlen (ca 900 km), maar dat zal in de praktijk wel wat meer worden. We vertrekken zondag 24 september rond 18:00 uur en ETA donderdag 28 september 2017. We zouden liever in de ochtend vertrekken, want dan zouden we waarschijnlijk een nacht minder op zee doorbrengen, maar omdat de wind pas na 17:00 uur opsteekt en we geen zin hebben in een hele dag motoren, wordt het dus rond 18:00 uur.

Sunset Olhao