’s Ochtends gaan we nog even op bezoek bij de Mar-Jolie. De ouders van Frank zijn op het schip en liggen voor anker bij St. Anne. Ze hebben voor ons een paar onderdelen meegenomen uit Nederland. Super lief van ze! Na een gezellig koffie-uurtje gaan we terug naar de Maximo en halen ons anker op.

Vanaf Le Marin hoppen we samen met Hans&Roos van de Vagebond via de baai Petit Anse naar Pointe du Bout, waar we de auto hebben gehuurd voor 2 dagen. Wat gaan we doen? De dames hebben een plannetje gemaakt na een dagje shoppen in Fort-de-France.

Dag 1 richting de vulkaan, Montagne Pelée en het regenwoud.

Dag 2 richting de Atlantische Kust (oostkant) naar het schiereiland Ile de la Caravelle.

Dag 1:  Vanaf Fort-de-France neem je de afslag richting le Morne-Rouge, het is een prachtige route via het regenwoud. Hike rainforest Éenmaal aangekomen bij de vulkaan is het helaas erg bewolkt en we besluiten om de vulkaan niet te beklimmen vanwege het gebrek aan uitzicht en het ziet er ook wel naar uit dat het nog gaat plensen. Genoeg wandelroutes onderweg, dus de eerste is naar een waterval. Haha wat een farce; nog geen 50 meter lopen en super toeristisch aangelegd. Snel weer door naar de volgende optie. Deze vinden we snel en stoppen bij Pitons du Carbet, er staat maar 1 auto, dus lekker rustig. Al snel begrijp ik waarom: bij de ingang staat een bord hike Pitons du Carbetdat het een “route du acrobatique” is en alleen onder begeleiding van een gids te betreden. Hans&Roos lopen het bord snel voorbij en voordat we het weten start de hike. Even lekker klimmen, beetje glijden, boomstammen klauteren en dat alles op een best wel steil en glad pad, nou ja pad… Het is net een survival. Na 20 minuten ziet het er niet naar uit, dat het pad beter wordt en ik besluit om terug te gaan; Eric gaat met me mee. Hans&Roos gaan nog even verder. Als ze beneden komen, zeggen ze: “Jullie zijn op een goed punt omgekeerd, het werd alleen maar steiler en je moest je zelfs met een touw omhoog trekken”.  Op de terugweg maken we nog een stop met een korte hike bij een waterval en de laatste stop is bij de cathedraal Sacré Coeur, in het dorpje Balata. Het is er bloody hot en we gaan snel Sacré Coeur in Balataweer door. Het volgende doel is shoppen bij de Decathlon. Altijd fijn om nog lekker langs deze sportwinkel te gaan, die een hele uitgebreide watersportafdeling heeft. Eric koopt nog een paar korte flippers, die lange zijn tocht best onhandig, helemaal als ik achter hem zwem is het oppassen geblazen, dat ik niet een trap met een flipper krijg. Ondertussen houdt Eric de mail nauwlettend in de gaten of de watermaker onderdelen inmiddels onderweg zijn naar Le Marin. De onderdelen (pomp en membraan) worden vanaf Italië naar Martinique watertankenverstuurd. Het blijft angstvallig stil. In Le Marin hebben we nog even de watertanks vol kunnen gooien; dit is uiteraard heel fijn, maar niet de bedoeling als je een nieuwe, dure watermaker hebt aangeschaft voor deze reis. Na de Decathlon scoren we een paar pizza’s en nog wat groente en fruit bij een kraam aan de weg. Snel naar de Maxitaxi voor de sundowner op de Maximo. De pizza’s worden in de oven geschoven. Moe en voldaan wordt er nog lekker wat geëvalueerd en worden afspraken gemaakt voor de volgende dag onder het genot van een hapje en een drankje.

Dag 2 : richting de Atlantische Kust naar het schiereiland Ile de la Caravelle.

Ile de la CaravelleVia een toeristische route met heel veel bananen- en suikerrietplantages komen we aan op het schiereiland Ile de La Caravelle. Het is er prachtig. De auto parkeren we vlakbij Chateau Dubuc. Als we bij de poort komen moeten we 5 euro pp betalen om deze ruïne te bekijken. Dit wordt overgeslagen en we gaan op zoek naar een leuke wandelroute. Bij de auto dachten we: “We gaan even naar het chateau en komen zo weer terug”. Dus slippers nog aan, brood in de auto laten liggen, wel genoeg water mee gelukkig. Al snel blijkt, dat het een behoorlijke wandeling gaat worden. Totaal anders dan gisteren, maar ook heel mooi door de mangroves Ile de la Caravellenaar de ruige Atlantische kust. Het is hier veel warmer, dus het drinkwater gaat redelijk snel. Als we bijna bij het eindpunt zijn na min. 3 uur gelopen, wordt het verlangen naar een duik in de zee heel groot. Bij een surfstrand wordt gestopt en kan Roos haar laatste aanschaf bij Decathlon, een bodyboard, testen. Gaaf en heerlijk om hier even uit te puffen. Hans en Eric hebben nog even wat water gescoord en een lekker koud Cariebje, mmmm. Dit is het echte Caribische gevoel. En dan is het alweer de laatste avond met Hans&Roos. Onderweg is er nog een gegrilde kip bij een straatkraam gekocht, die wordt nog even lekker samen Ile de la Caravelleverorberd. De volgende ochtend is het tijd om afscheid te nemen: zij gaan naar het noorden en wij terug naar het zuiden naar Le Marin voor de watermaker. Dank voor de gezellige week en see you op Bonaire……

Mangrove Ile de La Caravelle

Inmiddels is het pakket van de watermaker wel op Martinique aangekomen (26 maart), echter het wordt vastgehouden bij de douane.. Heel frustrerend dat wachten, we willen graag door naar het zuiden. We benutten onze tijd wel nuttig en Eric geeft de motor een beurt; nieuwe olie en filters. Ook dat is hier in Le Marin handig, we kunnen de verlopen olie en filters zo kwijt in een speciale hoek van de afvalplaats in de haven. Eric stalkt de winkel waar de onderdelen voor de watermaker moeten worden afgeleverd dagelijks en na meerdere telefoontjes wordt het eindelijk bezorgd op 5 april. Nu nog de boel klusje watermaker weer installeren. Een nieuwe pomp en een nieuw membraan installeren in een klein hoekje waar het flink warm is. Het is een uitdagend klusje, maar het lukt en Eric heeft nooit geweten dat hij zo handig is. Het moment van de waarheid is aangebroken: TESTEN. Dit is heel spannend en ja hoor, hij doet het! Echt waar. We merken onmiddellijk dat de waterstroom, zowel afvalwater als drinkwater veel groter is dan voorheen. YES! We besluiten wel om een paar dagen nog te blijven om een paar testen te kunnen draaien, zodat we zeker weten dat de watermaker probleemloos draait.

In eerste instantie hadden we er flink de balen van dat we weer terug naar Le Marin moesten, we zijn al veel te lang op Martinique en het verlangen naar het zuiden is zo groot aan het worden na alle verhalen. Uiteindelijk wordt het ook hier nog een hele leuke week. Eric ziet een groot Zweeds zeiljacht “Seabreeze” (van Nederlandse makelaardij en 88 ft lang) wat modderen met de ankerlijn; hij jumpt in de Maxitaxi om even te helpen. ’s Middags nodigen ze ons uit voor een drankje. Het blijkt een jong Australisch stel te zijn en zij zijn crew op dit jacht. Na 2 hele gezellige avonden gaan ze jammer genoeg verder. “See you next time somewhere in the Caribbean”.

“En wie komen daaraan”, zegt Eric tijdens het ontbijt. Ahhh, dat is gezellig: zeiljacht Maaike Saadet. In La Palma (Canarische eilanden) hebben ze ons uitgezwaaid en nu zien we hun weer. Ook ontmoeten we via hun, zeiljacht Incentive, een Nederlands stel uit Limburg met een Victoire 1200. Wat een gezelligheid. Tussendoor wordt nog wat geklust, de laatste boodschappen ingeslagen en de belastingaangifte gedaan. We proberen nog even zoveel mogelijk gebruik te maken van internet, want vanaf dinsdag 10 april wordt internet lastiger en zal Maximo dus ook vaker offline zijn. Tot later......