Jonkers Yachts heeft inmiddels meerdere jaren met een vloot van Linssen Yachts een traditie om met een helicopter een fotoshoot te maken op de Oosterschelde onder de Zeelandbrug. Dit jaar mochten wij ook mee en wat een mooi spektakel met super mooie foto's. Heel veel dank aan Dick van der Veer Fotografie en Jonkers Yachts.

Op het moment dat ik dit aan het schrijven ben, heeft Eric zich gestort op de tochtplanning. De  scheepsbibliotheek ligt op tafel, zoals de Reeds, Vaarwijzer Het kanaal, The Shell Channel Pilot en de Ipad ontbreekt natuurlijk niet. Hoewel we nog ruim een week in Zeeland zijn, kunnen we niet wachten om Zeeland te verlaten en over de grens te gaan. Planning is om via de Belgische kust de oversteek naar Engeland te maken. Het is niet even: “Hijs de zeilen en we gaan”. Nee, je hebt te maken met een druk vaargebied, met stroming en tij. In Engeland heb je een enorm verval tussen eb en vloed en je hebt zelfs havens die droogvallen bij eb. De planning is zeer belangrijk hierin om te zorgen dat je op het juiste moment aankomt en vertrekt. We steken nl. 2.25 meter diep. Toen ik 6 jaar geleden voor het eerst in de zeilerswereld kwam, werd ook regelmatig de vraag gesteld: hoe diep steken jullie? Ik vond het maar een rare vraag, maar al snel begreep ik dat dit een belangrijke vraag was naast: hoe lang ben je, hoe breed en hoe lang is je mast?

De reden dat we nog een beetje scharrelen in Zeeland is, omdat we nieuwe zeilen krijgen via Hanse Sails in Brouwershaven en Jonkers Yachts in Scharendijke en deze zijn helaas nog niet klaar.

De eerste zomerstorm van Nederland hebben we over ons heen gehad in de haven van Scharendijke aan het Grevelingenmeer, het grootste zoutwatermeer van West-Europa, met 35-40 knopen wind (windkracht 7-8). We lagen dus voor een paar dagen verwaaid en hebben dit praktisch ingevuld: wassen, proviandering, bezoek aan de zeilmaker Twan Hanse van Hanse Sails en veel internetten. Wat een verrassing van Vodafone: 3 maanden onbeperkt data in Nederland, joehoe! 

Na een visje happen in Bruinisse hebben we het Grevelingenmeer verlaten en via de Oosterschelde, het grootste Nationaal Park van Nederland, onder de Zeelandbrug door naar Zierikzee. Zierikzee

Hier waren we nl. uitgenodigd voor een event op vrijdagavond van Jonkers Yachts waar ons nog een verrassing stond te wachten: een fotoshoot met helicopter van Maximo onder zeil op de Oosterschelde; wat spectaculair. Foto’s volgen op de website (Dick van der Veer fotografie).  

Vanuit de fotoshoot hebben we het anker uitgegooid bij Neeltje Jans en de Oosterscheldekering.

De Oosterscheldekering is zonder twijfel het meest indrukwekkende waterkerige bouwwerk van Nederland. Een gigantische reus van ruim 3 km lang, bestaande uit 65 enorme betonnen pijlers. Bij storm worden de schuiven gesloten. Zo is de veiligheid gegarandeerd. Op het eiland Neeltje Jans tussen de schuifbare delen ligt Deltapark Neeltje Jans, met exposities en stormachtige attracties. Hoewel het Deltaplan al voor de Watersnoodramp van 1953 was bedacht, gaf deze ramp de doorslag om het plan met spoed te realiseren. Heel erg indrukwekkend en zeker de moeite waard om een kijkje te nemen bij het Deltapark Neeltje Jans.

Ik ben bang dat ik nu ook moet gaan helpen bij de tochtplanning. Nog een fijne zondagavond en prettige (werk)week  

Vandaag precies 1 week geleden gooiden we de trossen los in Harlingen na een gezellige afscheidsborrel op zaterdagavond in café Het Noorderke. Het gevoel is onbeschrijfelijk wat er met je gebeurt op dat moment. Familie en vrienden, die speciaal voor jou komen met lieve kadootjes, kaartjes, herinneringen en je uitzwaaien. Zo bijzonder: zelfs collega’s die nog langskomen en dan is het uiteindelijk echt zo ver. Op dat moment besef je wat je achterlaat voor het avontuur en het onbekende. “Over 2 jaar: same time, same place?”…………………..

De laatste weken voor vertrek verliepen anders dan gepland. Uiteraard hadden we een goede planning met een mooi projectplan en budget. Plan was om vanaf 1 mei alles klaar te hebben en lekker te genieten van onder andere de Wadden. Echter, zoals je op veel vertrekkersblogs leest, is het de laatste weken voor vertrek hectisch en dat hebben we geweten. De to-do-list werd langer in plaats van korter. De laatste bestellingen doen. Echter, deze moeten nog binnenkomen en worden nagestuurd naar Zeeland. Tevens kwamen er onvoorziene zaken tussendoor. Op een zaterdagavond kwam Eric thuis en zei: “Dit geloof je niet: ik parkeer tegen een lantaarnpaal aan en die paal staat er al, zolang ik hier woon”. Typisch gevalletje van vertrekkerstress. Eindelijk zijn we weg. We moeten nog wel de “to-do-list” verder afwerken, maar daar hebben we nu alle tijd voor. De verandering van “go-go-go”- naar “go-with-the-flow”-modus gaat de komende weken plaatsvinden en zijn benieuwd hoe dat zal gaan. Het afkicken van social media is ook een dingetje. De data vliegt er doorheen, dus de paniek slaat toe. De kans om een Vodafone winkel binnen te kunnen stappen, hebben we dan ook met beide handen aangegrepen: even de databundel verhoogd!

Het besef dat we echt weg zijn, is er nog niet. Leven aan boord voor 2 jaar? Het voelt nog als vakantie. Pas als we de grens gaan passeren, zal het een ander gevoel geven. We zijn de Noordzeekust richting zuiden vertrokken en liggen nu voor anker in Zeeland. Onderweg in IJmuiden hadden we nog een verrassing: een etentje in Wijk aan Zee met de Gin-Tonic Maximo Club, waarover later meer.

Wil je weten waarom we nog in Zeeland zijn? Lees dan ons blog van volgende week!

Nog een fijn Pinksterweekend vanaf Maximo aan de Brouwersdam.