Grenada, ook wel Spice Island (kruideneiland) genoemd, is het laatste eiland dat we bezoeken van de Bovenwindse Eilanden voor het orkaanseizoen. Het orkaanseizoen is van 1 juni tot 1 december en ook Grenada valt in de hurricane belt. De meest recente orkaan die over Grenada is gekomen is Ivan in 2004. De ABC-eilanden (Aruba, Bonaire en Curacao) liggen buiten de gevarenzone en we zullen dan ook tijdens het orkaanseizoen als eerste naar Bonaire gaan.

Saline IslandEerst op naar Grenada vanaf het leuke Caribische Carriacou. De laatste nacht ankeren we bij een onbewoond eilandje ten zuiden van Carriacou, Saline Island  Helaas staat er behoorlijk wat wind en golven; we besluiten dan ook na 1 nachtje door te gaan Kick' em Jennynaar Grenada. Tijdens de overtocht kom je over een actieve onderwatervulkaan heen met de bijzondere naam Kick ‘em Jenny, die regelmatig actief is en er staat dan ook op de kaart dat het een verboden exclusion zone is. De boot die net binnen de lijnen is, is Maximo, ohoh! Gelukkig gaat het allemaal prima en we komen na een snelle tocht aan op Grenada. Bij Saint Georges, de hoofdstad, wordt het anker erin gegooid.  Vanaf het water ziet Grenada er mooi uit: een eilandtour staat dan ook op het verlanglijstje.

MupiSinds Carriacou zeilen we samen op met een Franse boot, genaamd Mupi. We zullen ze even voorstellen: Bertrand is Frans, Patricia is Braziliaans. Zij zijn dol op oranje: oranje boot, oranje shirts, oranje bestek, kortom alles is oranje. Ze vallen dan ook goed in de smaak bij de Nederlanders. Het plan wordt gemaakt om samen het eiland te ontdekken: auto huren of met een taxi? Tijdens een wandeling komen we de taxichauffeur Lollypop tegen en hij is onze gids. We spreken de volgende dagLollypop af om 9 uur en je weet natuurlijk nooit in de Caribbean of die tijd ook gehaald wordt. Ja hoor, Lollypop, staat er en hij is een man van tijd (zegt hij zelf). Hij heeft er zin in en wij ook natuurlijk.

Grenada is tot 1974 een Britse kolonie en sinds die tijd onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. Er wordt nog links gereden, Engels is dus de voertaal en dat is prettig. Grenada staat bekend om de productie van rum, chocola, koffie en kruiden. Op Indonesië na is het zelfs het grootste exportland van nootmuskaat (een kwart van de wereldproductie).

De andere belangrijkste exportartikelenNootmuskaatfabriek Nootmuskaatfabriekzijn cacao, bananen en foelie. Lollypop brengt ons via de westkust naar het noorden: de nootmuskaat fabriek. Op traditionele wijze wordt hier gewerkt. Als je ziet hoe ambachtelijk (alles gebeurt nog handmatig) er nog wordt gewerkt, kun je je haast niet voorstellen dat een kwart van de wereld nootmuskaatproductie hier vandaan komt. Uiteraard is er ook een 

Nootmuskaatboom

Vlag Grenadawinkeltje waar je nootmuskaat producten kan kopen, zoals jam. Ook worden gedeeltes van de nootmuskaat vrucht gebruikt voor bijvoorbeeld make-up. Zelfs kun je nootmuskaat ijs kopen, lekker! Nooit gedacht, dat dit zo heerlijk is. Ook komt de nootmuskaat terug in de vlag van Grenada. Lollypop heeft er zin in en wacht ons alweer op voor de “famous Grenada Chocolate Company”. Hij maakt vrienden, want Eric en Bertrand zijn dol op chocola. Ook hier krijgen we weer een toertje. Chocolate factoryCacaoboomZe hebben 150 hectare aan biologische cacao. Wederom wordt hier op traditionele wijze gewerkt. Je gaat wel even terug naar de vorige eeuw op Grenada wat dit betreft. Als laatste mogen we chocola proeven in de winkel, waar je het uiteraard ook kan kopen. Er staat van alles: 100%, 80%, 70%, 60% cacao, tevens met gember, nootmuskaat. De 100% is misschien wel het gezondst, maar vinden we niet zo lekker. Ik kijk even de andere kant op en zie Eric staan met een blok chocola van 1 kilo in zijn handen om te kopen. Ik heb hier nog net een stokje voor kunnen steken. We verlaten natuurlijk wel de shop met meerdere chocola tabletten. 

Lollypop brengt ons via Leapershill in het noorden (deze klif staat 

Rumplantage eigenlijk bekend om zijn treurnis. Hier sprongen namelijk rond 1650 de indianen vanaf om te ontsnappen aan de Franse kolonisten) naar een rumplantage, River Antoine Estate Rum Distillery. Het laatste toertje van deze dag. Ook hier wordt geheel op traditionele wijze de rum geproduceerd. Ongelofelijk om te zien hoe inefficiënt hier wordt gewerkt met zoveel mensen. Op het einde mogen we de rum proeven (69% en 70%). Wauw, dit is sterk! De rum wordt gemaakt uit suikerriet en wordt niet

Rumplantage geëxporteerd. Daarvoor is de productie te klein (of de lokale consumptie te groot…) RumplantageGelukkig drinkt Lollypop niet. Op veel Caribische eilanden – en ook op Grenada -  wordt gewoon gedronken voor en tijdens het auto rijden, onbegrijpelijk dat dit nog bestaat.

Tussendoor stoppen we nog bij heel veel bananenbomen. Lollypop pakt zijn manchet en Eric helpt hem om een hele grote tros bananen te plukken. Bananen in de achterbak en Grand Etang kratermeerweer door. Via het regenwoud “Grand Etang Forest Reserve”, het hoogste punt van het Bananeneiland, de vulkaan Saint Catherine 840 meter, een waterval en kratermeer worden we om 17 uur weer gedropt door Lollypop. Wat een leuke dag hebben we gehad en wat een divers eiland is Grenada.

Naast gezellig de toerist uithangen, moet er natuurlijk ook worden gewerkt. Eerst boodschappen doen. In Nederland Watervalpak je de auto en deze wordt bijna in de AH of Jumbo geparkeerd. Op de Maximo gaat dit anders. Eerst moet de Maxitaxi te water worden gelaten, vervolgens alles mee en gas erop. Meestal kom je, door opspattend water, niet helemaal droog aan op de wal. Echter, dit is niet heel erg. Het is toch lekker warm en zonnig. Vervolgens lopend naar de supermarkt, soms is dit wel meer dan 2 km. Vervolgens BoodschappenBlij met de bananenbepakt en bezakt weer terug lopen. Boodschappen in de Maxitaxi en vervolgens naar de Maximo, waar het hele zaakje weer moet worden uit- en ingeladen. Vervolgens alles wegstouwen in Maximo. Wat vind je ervan? Dit is zeker een ochtendje werken in de hitte en je mag hopen dat je niets bent vergeten.

Het weer wordt nauwlettend in de gaten gehouden voor de oversteek naar Bonaire. Dit is voor ons, omdat we afkruisen, ca. 450 nautische mijlen (ruim 800 km), 3 etmalen ongeveer. En natuurlijk de nodige bootklussen. Eric klimt in de mast om te checken of alles goed is. De watersportwinkels Budgetmarine en Island Waterworld zitten hier, dus hier worden ook nog de nodige aankopen gedaan. Bij de zeilmaker wordt nog een afspraak gemaakt om zonverduisterende flappen te laten maken aan de bimini (zonnescherm), zodat we ook ’s middags meer schaduw hebben. We hadden ze aan de zijkant, maar die gebruiken we nooit. De zon schijnt ‘s middags echter onbarmhartig van achter in de kuip en we willen nu graag schaduwflappen aan de achterkant kunnen ritsen. In Nederland vind je het lekker om in de zon te zitten, maar wij vermijden dit hier zoveel mogelijk. Het is gewoon te heet.

Op 25 mei is het zover: we denken dat we de tocht van Grenada naar Bonaire in ongeveer 2,5 etmaal kunnen doen dus wordt pas even na 16:00 uur het anker opgehaald en de koers richting Bonaire gezet. Zouden we eerder vertrekken dan is het risico groot dat we in de nacht aankomen en dat proberen we te vermijden. Verwachte aankomst Bonaire: ochtend van 28 mei 2018.

Carriacou White Island