Het afscheid van de Douro Marina in Porto is even warm als het welkom. Wat een fijne haven en we zijn inmiddels een beetje verliefd geworden op Portugal. We verlaten Porto om 12:00 uur in een dik wolkendek, het miezert en er is geen wind. De weersvoorspelling geeft aan dat we de eerste paar uren geen wind hebben, du

Cascais ankerbaai

s de motor aan. Na een paar uur nog steeds geen wind en zo langzamerhand wordt Eric hier niet vrolijk van. Het grootzeil klappert en we besluiten om het zeil te strijken, zodat het niet stuk gaat.

Yes, eindelijk! Rond 18.00 uur gaat de wind aan en hijsen we de zeilen weer. Nu maar hopen dat de wind blijft, maar helaas. Na 3 uurtjes gaat de motor weer aan en halen we de zeilen naar beneden. Bah, wat een vervelende tocht. Met de motor aan slapen, daar word je ook niet echt vrolijk van. Het bed van de nachtwacht is nl. naast de motor. Onderweg komen af en toe dolfijnen langs en daar word je zo blij van. Echt leuk. Na een onrustige nacht komen we begin van de middag bij Cascais. Dit ligt in de riviermonding van de Taag (Rio Tejo), waarin ook Lissabon ligt. Eric zegt: “Hé, kijk, Vagebond komt eraan!”. Zij zijn al een paar dagen in Cascais, omdat ze bezoek hebben van de ouders van Roos. Vagebond is dolfijnen aan het spotten en is ook nog gelukt. Ze wachten op ons bij de ankerbaai in Cascais. Wat een leuk welkom. Het laatste half uur kunnen we nog zeilen en gaan als een speer door het water met 8-9 knopen. Dit maakt de tocht toch nog een beetje goed. We gooien het anker uit, pompen de bijboot Maxitaxi op en gaan naar de Vagebond voor een borrel. Wat leuk om elkaar weer te zien. Na een nachttocht voelen we ons net alsof je behoorlijk op stap bent geweest en een kater hebt, dus besluiten om vroeg onder zeil te gaan, zodat we de volgende dag weer fris en fruitig zijn.

Surprise! Via de app ontvang ik een berichtje van een ex-collega JJ. Ik zeg eigenlijk nog steeds collega en zo voelt het soms ook nog, maar sinds 1 januari 2017 is dit niet meer zo. Hij is met zijn vriendin Anoek een paar dagen op vakantie in Ericeira (ca. 30 km van Cascais) en het zou leuk zijn om elkaar te treffen. Heel toevallig zijn ze vanmiddag in Cascais, dus Maxitaxi gestart en hun opgehaald om gezellig op de Maximo een borrel (of 2…) te drinken. Het is zo leuk en gezellig. Uiteindelijk in donker/schemer brengen we ze weer terug naar de wal. Met z’n vieren in de Maxitaxi gaat net en we hebben allemaal een natte broek door de harde wind en golven, maar dat mag de pret niet drukken.

2 dagen later worden we door JJ en Anoek uitgenodigd voor een gezellig en heerlijk diner in Cascais. JJ en Anouk, bedankt!

Cascais is een leuke plaats met een mooie ankerbaai. Van oudsher is Cascais een vestingstadje en een vissersdorp. In 1870 werd het op de kaart gezet als vakantiebestemming, nadat de koninklijke familie hier de zomer doorbracht. Hierdoor kwam er meer adel naar Cascais, wat duidelijk zijn sporen achterliet. Dit is nu ook nog te zien. Ook is Cascais een aanrader voor mensen die een weekendje naar Lissabon willen. In de haven treffen we Stella en Huub van zeiljacht Ushuaia. In Porto hebben we hun ook getroffen in de haven. Zij zijn onderweg naar de Algarve en geven aan dat de Algarve zo mooi is. We twijfelden nog om vanaf Cascais rechtstreeks naar Madeira te gaan. Dit doen nl. veel vertrekkers in plaats van via de Algarve. Beslissing is gemaakt: “We gaan via de Algarve”, we hebben tenslotte nog tijd.

Vanuit Cascais kun je met de trein in een halfuurtje naar Lissabon. Plannen worden gemaakt met Vagebond en voordat we het weten zitten we in de trein. trein CascaisEen tussenstop wordt gemaakt in de voorstad van Lissabon: Belém.  Een paar highlights bezoeken we: Torre de Belém (verdedigingstoren), Monument Aos Combatentes (nationaal herdenkingsmonument aan de Portugese militairen die overleden zijn in Afrika tussen 1961 en 1975) , Mosteiro des Jerónimos (klooster) en het hoogtepunt: Pastéis de Belém. Dit is de beroemdste bakkerij van Portugal en dé plek om het befaamde Lissabonse custardgebak te proeven. Je moet er wel even voor in de rij staan, maar dan heb je ook wat.Bakker Belem

Vervolgens in Lissabon een hele lange wandeling gemaakt naar Castelo de Sao Jorge. Dit is met 18 torens de trots boven de stad en vanaf het fort heb je een waanzinnig uitzicht over Lissabon. Via de fado wijk Alfama, langs het centrum terug naar de trein. Het straatbeeld met de steile tram is erg mooi. Lissabon is zeker de moeite waard om nog een keer naar toe te gaan. Wat is het warm, pfff. Na veel gelopen te hebben, besluiten we om weer lekker naar ons mooie terras in de ankerbaai te gaan. Heerlijk om na een lange dag weer moe en voldaan op de Maximo in slaap te vallen. De volgende dag wordt als eerste wederom het weer bestudeerd en overleggen we met Vagebond over ons vertrek naar de Algarve. De planning is om begin van de middag te vertrekken, zodat we morgenochtend de Kaap Sint-Vincent kunnen ronden. Geadviseerd wordt nl. om deze in de ochtend te ronden in verband met de Portugese Noord, die vaak ’s middags erg hard is. Doel is om in de baai van Ponta de Sagres het anker uit te gooien. 

Rio de Tejo